Pontiglio

Το οινοποιείο Pontiglio (που σημαίνει «επίμονος» στα λατινικά) ιδρύθηκε με επιμονή σε μια εποχή μεγάλης ευημερίας προερχόμενης από τον τουρισμό, με τη βοήθεια κρατικής επιδότησης. Ο Μπάμπης και η Αθηνά ανέλαβαν τους αυτόριζους οικογενειακούς αμπελώνες χρονολογίας 150 ετών, όπου καλλιέργησαν τις τοπικές ποικιλίες του νησιού, τον Κακοτρύγη (λευκή ποικιλία) και το Σκοπελίτικο (ερυθρή ποικιλία), και έσπευσαν να διατηρήσουν και να αναβιώσουν την πλούσια, τοπική αμπελουργική παράδοση.

Η καλλιέργεια της αμπέλου στην Κέρκυρα χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ο Όμηρος αναφέρει το κρασί και την καλλιέργεια της αμπέλου στην Κέρκυρα, όταν κατά τη φιλοξενία του Οδυσσέα στη χώρα των Φαιάκων, του προσφέρθηκε άφθονο κρασί. Σημαντική αναφορά στην αμπελουργία της Κέρκυρας γίνεται στα Ελληνικά του Ξενοφώντα (6.2.6). Το 373 π.Χ. ο Σπαρτιάτης στρατηγός Μνάσιππος αποβιβάστηκε στην Κέρκυρα και οι στρατιώτες του λεηλάτησαν «…τις αγροτικές περιοχές με όμορφες καλλιέργειες και φυτείες, καθώς και τα υπέροχα αρχοντικά και τα κελάρια που ήταν χτισμένα στα αγροκτήματα. Σε τέτοιο βαθμό που ειπώθηκε ότι οι στρατιώτες του βρίσκονταν σε σημείο που δεν δέχονταν να πιουν τίποτα άλλο παρά μόνο αρωματικό κρασί».

Γύρω στο 200 μ.Χ., ο Αθηναίος στους Δειπνοσοφιστές του αναφέρει ότι το Κερκυραϊκό κρασί είναι ευχάριστο όταν παλαιώνει. Κατά την παράδοση της Κέρκυρας στους Ενετούς, το κρασί αποτελούσε το σημαντικότερο προϊόν του νησιού (Μουστοξύδης, Delle Cose).

Οι αμπελώνες εκτείνονται σε 12 διαφορετικά αμπελοτεμάχια στο χωριό της Λευκίμμης και στα περίχωρα του, στη νότια Κέρκυρα.