Κτήμα Μιτζιφίρη

[/rev_slider]

Ο Νίκος Μιτζιφίρης είναι τρίτης γενιάς αμπελουργός / οινοποιός. Το οινοποιείο του βρίσκεται εντός του ιστορικού Ληλάντιου πεδίου, όπου έλαβε χώρα ο πρώτος εμφύλιος πόλεμος της αρχαίας Ελλάδας, μεταξύ των τοπικών δυνάμεων της Χαλκίδας και της Ερέτριας και των συμμάχων τους. Με πιστοποίηση βιολογικού οίνου για περισσότερα από 20 χρόνια, πάντα οι οινοποιήσεις του γίνονται χωρίς πρόσθετα και χωρίς χρήση εμπορικού ζυμομύκητα. Η τοπική ερυθρωπή ποικιλία Βραδιάνο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σπάνια συναντάται έξω από τον μικρό θύλακα που περιβάλλει τη Χαλκίδα και την Εύβοια.

  • Οινοποιείο: Κτήμα Μιτζιφίρη
  • Σημείο εστίασης: Τοπική ποικιλία Βραδιανό και λοιπές τοπικές ποικιλίες
  • Περιοχή: Εύβοια (Στερεά Ελλάδα)
  • Έτος ίδρυσης: 2003
  • Έκταση: 45 στρέμματα
  • Ποικιλίες: Βραδιανό, Σαββατιανό, Μοσχοφίλερο, Ροδίτης
  • Αμπελοκαλλιέργεια: Βιολογική πιστοποιημένη
  • Κλίμα: Μεσογειακό, με ήπιους χειμώνες και δροσερά και ηλιόλουστα
  • Έδαφος: Αμμοπηλώδες με επαρκή αποστράγγιση
  • Έτος φύτευσης: 2003
  • Υψόμετρο: Δ/Υ
  • Απόσταση από την ακτή: 1 μίλι
  • Ποσοστό σταφυλιών από ιδιόκτητους αμπελώνες: 100%

Η Εύβοια, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας και το τρίτο στην ανατολική Μεσόγειο, βρίσκεται κοντά στο Νομό Αττικής. Ωστόσο, έχει κάπως ηπειρωτικό χαρακτήρα, αφού δύο γέφυρες, η σύγχρονη, κρεμαστή και η παλαιότερη, συρταρωτή, τη συνδέουν με την ηπειρωτική Ελλάδα, που ονομάζεται «Στερεά Ελλάδα».

Μόλις 80 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, η πόλη της ιερής πηγής της Αρεθούσας είναι η κύρια πύλη προς το νησί της Εύβοιας. Χάρη στη στρατηγική γεωγραφική της θέση, η πόλη παρέμεινε ένα σταυροδρόμι πολιτισμών και ιδεών ανά τους αιώνες, μήλον της έριδος για πολλούς ξένους κατακτητές.

Η Ερέτρια ήταν μια κυρίαρχη θαλάσσια, εμπορική και αγροτική δύναμη που ίδρυσε αποικίες στην περιοχή του Αιγαίου και στη Νότια Ιταλία. Τα ερείπια της αρχαίας πόλης περιλαμβάνουν το εντυπωσιακό της θέατρο (5ος αιώνας π.Χ.), τους ναούς του Δαφνηφόρου Απόλλωνα, του Διονύσου, της Δήμητρας και της Ισίδας και την «Οικία των ψηφιδωτών» (370 π.Χ.) με ψηφιδωτά δάπεδα που χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα π.Χ.

[/rev_slider]